-
តើអ្វីទៅជាបទល្មើសប្រឆាំងនឹងអ្នករាជការសាធារណៈ?
- [សេរីភាពក្នុងការជួបប្រជុំ]
តើបទប្រឆាំងនឹងអ្នករាជការសាធារណៈច្រើនកើតនៅពេលណា?
បទល្មើសនេះច្រើនកើតនៅពេលមានបាតុកម្មរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ និងនៅពេលអ្នករាជការបំពេញបេសកកម្មដើម្បីអនុវត្តច្បាប់។
តើបាតុកម្មមិនសុខចិត្តនឹងគោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាលជាបទប្រឆាំងនឹងអ្នករាជការសាធារណៈដែរឬទេ?
ជាទូទៅបាតុកម្មជាសិទ្ធិរបស់ពលរដ្ឋដែលត្រូវបានការពារដោយរដ្ឋធម្មនុញ្ញ។ បាតុកម្មអហិង្សាមិនមែនជាការប្រឆាំងនឹងអ្នករាជការទេ ផ្ទុយទៅវិញវាជាការអនុវត្តសិទ្ធិរបស់ពលរដ្ឋ។
អញ្ចឹងហេតុអ្វីចាំបាច់មានបទប្រឆាំងនឹងអ្នករាជការសាធារណៈធ្វើអ្វី?
ពាក្យថាប្រឆាំងនៅក្នុងច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌនេះ មិនមែនមានន័យថាការបញ្ចេញមតិមិនស្របគោលនយោបាយ ឬការចាត់ការណាមួយរបស់រដ្ឋាភិបាល ដែលមានអ្នករាជការសាធារណៈជាអ្នកអនុវត្តនោះទេ។ បទបញ្ញត្តិស្តីពីបទប្រឆាំងនឹងអ្នករាជការសាធារណៈនោះមានគោលបំណងតែមួយគត់គឺ ការពារបូរណភាពរាងកាយរបស់អ្នករាជការសាធារណៈ ឲ្យផុតពីការយាយីក្នុងពេលបេសកកម្មរបស់គេ ដើម្បីឲ្យបេសកកម្មរបស់គេបានសំរេច។ ជាមួយគ្នាច្បាប់ក៏គិតគូរដល់សេរីភាពរបស់ពលរដ្ឋក្នុងការបញ្ចេញមតិដែរ។ បទបញ្ញត្តិនេះត្រូវតែថ្លឹងឲ្យមានតុល្យភាពរវាងសេរីភាពរបស់ពលរដ្ឋ និង សុវត្ថិភាពរបស់អ្នករាជការសាធារណៈ។ ដូច្នេះចូរចងចាំថាបទបញ្ញត្តិនេះការពារតែករណីដែលមានហិង្សាប៉ុណ្ណោះ ហើយមិនត្រូវអនុវត្តចំពោះការប្រឆាំងអហិង្សាទេ។
អញ្ចឹង តើបទល្មើសនេះមានន័យដូចម្តេចទៅ?
បទល្មើសនេះ មានន័យថាជាការប្រើហិង្សាទៅលើអ្នករាជការសាធារណៈនៅពេលគេធ្វើសកម្មភាពអនុវត្តច្បាប់ បញ្ជារបស់អាជ្ញាធរសាធារណៈ ឬ សេចក្តីសម្រេចរបស់តុលាការ (មាត្រា ៤០៣ នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ)។ ទោសមានពី ១ខែ ទៅ ៣ខែ។
តើហិង្សានេះមានន័យដូចម្តេចទៅ?
ជាទូទៅ ហិង្សាជាការប្រើកម្លាំងទៅលើបុគ្គលណាម្នាក់ ដូចជាការវាយ ទាត់ធាក់ ឬ ការគប់ដុំថ្មជាដើម។ នៅក្នុងបទល្មើសប្រឆាំងអ្នករាជការសាធារណៈ ការប្រើហិង្សា ជាការប្រឆាំងសកម្ម។
ប៉ុន្តែមានមនុស្សភាគច្រើន រួមទាំងអ្នករាជការខ្លះផង យល់ថាការសំដែងអាកប្បកិរិយាជំទាស់ទៅនឹងការអនុវត្តច្បាប់នៃអ្នករាជការសាធារណៈ គឺជាបទល្មើសប្រឆាំងនឹងអ្នករាជការសាធារណៈ។
តើពិតជាអញ្ចឹងមែនឬទេ?
ដូចបានបរិយាយខាងលើ បទល្មើសប្រឆាំងអ្នករាជការសាធារណៈ មានធាតុផ្សំមួយគឺហិង្សា។ រដ្ឋធម្មនុញ្ញ និង កតិកាសញ្ញាដទៃទៀត ការពារការសំដែងមតិឬការជំទាស់ដោយអហិង្សា។ ច្បាប់មិនអាចបង្កើតឡើងដើម្បីដាក់ទោសអ្នកមិនប្រព្រឹត្តអំពើហិង្សាទេ។ ការប្រឆាំងខ្លះមានលក្ខណៈអកម្ម គឺមិនប្រើហិង្សាទេ ដូចជាការឈរបាំងផ្លូវ ការដេកនៅកណ្តាលផ្លូវ។ អំពើទាំងនេះមិនមែនជាអំពើប្រឆាំងនឹងអ្នករាជការដែលត្រូវផ្តន្ទាទោសតាមមាត្រា ៤០៣ នៃច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌទេ។
តើអ្នកណាខ្លះដែលចាត់ទុកជាអ្នករាជការសាធារណៈ?តើមេឃុំជាអ្នករាជការសាធារណៈដែរឬទេ?
មនុស្សដែលចាត់ទុកថាជាអ្នករាជការសាធារណៈ ក្នុងគោលបំណងនៃច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌ ត្រូវបានកំណត់នៅក្នុងមាត្រា ៣០ នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ។ អ្នកទាំងនោះគឺ បុគ្គលិកដែលត្រូវបានតែងតាំងដោយលិខិតផ្សេងៗ ដូចជាប្រកាស អនុក្រឹត្យ ព្រះរាជក្រឹត្យ ឲ្យបំរើនៅក្នុងស្ថាប័ននីតិប្រតិបត្តិ នីតិបញ្ញត្តិ ឬ តុលាការ ពលរដ្ឋទទួលអាណត្តិដោយការបោះឆ្នោតដូចជាតំណាងរាស្ត្រ សមាជិកព្រឹទ្ធសភា សមាជិកក្រុមប្រឹក្សារាជធានី ខេត្ត/ក្រុង ស្រុក/ខ័ណ្ឌ និងឃុំ/សង្កាត់។
តើពេលណាដែលចាត់ទុកថាអ្នករាជការនោះធ្វើសកម្មភាពអនុវត្តច្បាប់ អនុវត្តបញ្ជារបស់អាជ្ញាធរសាធារណៈអនុវត្តសេចក្តីសម្រេចរបស់តុលាការ?
បទល្មើសប្រឆាំងនឹងអ្នករាជការសាធារណៈ អាចត្រូវផ្តន្ទាទោសបានតែនៅពេលណាបុគ្គលជាអ្នករាជការសាធារណៈនោះកំពុងបំពេញមុខងាររបស់ខ្លួននៅកន្លែង និងពេលវេលាដែលត្រូវអនុវត្តមុខងារ មិនមែននៅក្រៅម៉ោងធ្វើការរបស់ខ្លួនឡើយ។ សកម្មភាពរបស់អាជ្ញាធរសាធារណៈមានសកម្មភាពអនុវត្តច្បាប់ (ឩ. ប៉ូលីសចរាចរកំពុងឈរត្រួតចរាចរ ប៉ូលីសកំពុងតាមចាប់ជនល្មើស) សកម្មភាពអនុវត្តបញ្ជារបស់អាជ្ញាធរសាធារណៈ (ឩ. ប៉ូលីសអនុវត្តបញ្ជាឲ្យរុះរើឥវ៉ាន់ចេញពីផ្លូវសាធារណៈ) សកម្មភាពអនុវត្តសេចក្តីសម្រេចរបស់តុលាការ (ឩ. ព្រះរាជអាជ្ញាកំពុងចុះអនុវត្តសាលក្រមតុលាការ) ។
តើបទល្មើសប្រឆាំងនឹងអ្នករាជការសាធារណៈទាមទារឲ្យមានចេតនាជាក់លាក់ដែរឬទេ?
បទល្មើសប្រឆាំងនឹងអ្នករាជការសាធារណៈទាមទារឲ្យមានចេតនាជាក់លាក់ គឺចង់តទល់នឹងអ្នករាជការសាធារណៈ ដែលកំពុងបំពេញមុខងាររបស់ខ្លួនដើម្បីអនុវត្តច្បាប់ឬបទបញ្ជាអាជ្ញាធរសាធារណៈ ឬសេចក្តីសំរេចរបស់តុលាការ។ ដូច្នេះ ជនជាប់ចោទត្រូវតែបានដឹងពីអត្តសញ្ញាណរបស់ជនដែលខ្លួនចង់តទល់ថាជាអ្នករាជការសាធារណៈ និងពីសារជាតិនៃអន្តរាគមន៍ឬកិច្ចការដែលជននោះត្រូវអនុវត្ត។ សញ្ញាសំគាល់របស់ជននោះអាចជាឯកសណ្ឋាន ឬ/និងលិខិតបញ្ជាក់បេសកកម្ម។ បទមជ្ឈិមប្រឆាំងនឹងអ្នករាជការសាធារណៈអាចសំគាល់បានដោយសារចេតនាគិតទុកជាមុនរបស់ចារីដើម្បីបង្កើតឧបសគ្គដល់ការអនុវត្តច្បាប់ ឬកិច្ចការរបស់អាជ្ញាធរសាធារណៈ ដោយយកអំពើហិង្សាជាមធ្យោបាយសំរាប់បង្កើតឧបសគ្គនោះ៕