១-វិច្ឆិកា-២០១០
ការចេញផ្សាយ : សលាកបត្រព័ត៌មាន
ក្នុងរយៈពេលជាង១០ឆ្នាំកន្លងមកមានគ្រួសារចំនួន១៣០០០០រស់នៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញត្រូវបានបណ្តេញចេញ និងប្តូរទីលំនៅ នៅក្រៅទីក្រុង។ ខណៈដែលប្រជាជនគ្រប់វ័យបានផ្លាស់ទីលំនៅ នៅលើដីថ្មី អ្នកដែលរងការប៉ះពាល់ច្រើនជាងគេគឺកុមារ និងក្មេងជំទង់។ ការដែលត្រូវបានគេបណ្តេញចេញគឺជាការឆ្លងកាត់នូវភាពឈឺចាប់ ការគំរាមកំហែង និងអំពើហិង្សាជួនកាលកើតឡើងផងដែរ ប៉ុន្តែមនុស្សស្ទើរគ្រប់គ្នាបានទទួលរងការប៉ះពាល់ផ្នែកផ្លូវចិត្ត និងរាងកាយ ដែលបណ្តាលមកពីការចាកចេញឆ្ងាយពីកន្លែងធ្វើការរបស់ពួកគេ បរិស្ថានសង្គម និងទំនាក់ទំនងក្នុងសហគមន៍។ ការរស់នៅក្រៅទីក្រុងមានការពិបាកជាងមុន។ នៅទីនោះការងារ និងឱកាសសម្រាប់រកប្រាក់ចំនូលមានតិចតួច ហើយប្រុសៗតែងតែបង្ខំចិត្តស្វែងរកការងារនៅកន្លែងថ្មី ដែលធ្វើឲ្យពួកគេត្រូវនៅបែកពីគ្រួសារ។ បញ្ហានេះធ្វើឲ្យស្ត្រី និងកុមារមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេរស់នៅឯកោលើទឹកដីថ្មី ដែលមានកង្វះខាតផ្នែកទឹកស្អាត អគ្គិសនី និងសេវាដ៏ទៃទៀតដូចជា៖ សាលារៀន មណ្ឌលសុខភាព និងវត្តអារាមជាដើម។ ក្មេងជំទង់ភាគច្រើនបានបង្ខំចិត្តប្តូរសាលារៀន និងឃ្លាតឆ្ងាយពីមិត្តភក្តិរបស់ពួកគេ។ មួយចំនួនទៀតមិនបានចូលរៀនវិញទេដោយសារស្ថានភាពបង្ខំឲ្យពួកគេត្រូវរកប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ។
ប្រភពព័ត៍មាន : ក្មេងជំទង់ដែលត្រូវបានបណ្តេញចេញ
គាំទ្រដោយ
