១១-មីនា-២០១៥
ការចេញផ្សាយ : របាយការណ៍
យោងតាមមាត្រា៣១ នៃ រដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ("រដ្ឋធម្មនុញ្ញ") ក៏ដូចជានៅក្នុងសេចក្តីសម្រេចកាលពីខែកក្កដា ឆ្នាំ២០០៧ នៃក្រុមប្រឹក្សារដ្ឋធម្មនុញ្ញ (សេចក្តីសម្រេចលេខ ០៩២/០០៣/២០០៧) អនុសញ្ញាអន្តរជាតិទាំងអស់ជាផ្នែកច្បាប់ជាតិ ហើយតុលាការគួរតែពិចារណាវិធាននៃអនុសញ្ញាទាំងនោះក្នុងពេលដែលបកស្រាយច្បាប់ និងសម្រេចក្ដីណាមួយ។ ប៉ុន្តែ ម.ស.ម.ក បានសង្កេតឃើញថា បើទោះបីជាក្រមនីតិវីធីព្រហ្មទណ្ឌរបស់ព្រអរាជាណាចក្រកម្ពុជា ឆ្នាំ២០០៧ និងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ដូចជាបានរួមបញ្ចូលគោលបំណងនៃកតិកាសញ្ញា ប៉ុន្តែក្នុងការអនុវត្តជាក់ស្ដែងប្រព័ន្ធយុត្តិធម៌មិនបានពិចារណានូវបញ្ញាត្តិនៃកតិកាសញ្ញាអន្តរជាតិផ្សេងៗនោះទេ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ក្នុងរករណីជាច្រើនថែមទាំងមិនបានអនុលោមទៅតាមបញ្ញាត្តិនៃកតិកាសញ្ញាទៀតផង។
ប្រភពព័ត៍មាន : ការដាក់ស្នើបន្ថែម ទៅកាន់ក្រុមប្រឹក្សាសិទ្ធិមនុស្សនៅមុនពេលត្រួតពិនិត្យលើកទីពីរ របស់កម្ពុជា
គាំទ្រដោយ
